सोन्यासारखी संधी

                                सोन्यासारखी संधी 

संधी हा एक शब्द कुणाच्या  आशा  पल्लवित करणारा तर कुणाच्या जगण्याला बळ देणारा शब्द. बरेचवेळा आपण आपल्यापेक्षा यशस्वी व्यक्तीकडे   पाहूनत्याच्याबद्दल  आपल्या मनात इर्षा निर्माण करतो तसेच मला देवाने अशी  एक  संधी द्यायला हवी होती असं म्हणून स्वतःच्या अपयशावर पांघरून घालतअसतो . परंतु नक्की संधी म्हणजे काय हेच आपल्याला माहित नसते आणि आपण सहज शक्य होणार्या आणि दिलासा देणाऱ्या गोष्टींनाच संधी समजूनबसतो. जगाच्या कानाकोपर्यात वावरताना एक न अनेक संधी आपल्या आजूबाजूला हवेप्रमाणे लहरत असतात परंतु केवळ ती ओळखता न आल्याने त्याअखेरीस हवेतच विरून जातात आणि आपण नशिबाला दोष देत बसतो. या संधीवरच वाचनात आलेली अतिशय समर्पक गोष्ट येथे आवर्जून मांडावीशी वाटते.

एका गावात एक गरीब आणि आळशी  माणूस  राहत असतो नेहमी इतरांच्या यशावर जळणारा. तो नेहमी मंदिरात जातो आणि देवाला म्हणतो "माझ्याआयुष्याचं सोनं कर". एके दिवशी देव त्याच्या स्वप्नात येतो आणि त्याला सांगतो कि" इथून दूर सर्वांत उंच डोंगरावर तुला एक दगडाप्रमाणे  दिसणारा एकपरिसाचा तुकडा सापडेल त्याचा स्पर्श तू ज्या लोखंडी वस्तूला करशील तिचे सोने होईल"  स्वतः च्या नशिबाला दोष देणारा तो माणूस परीस  शोधायलानिघाला.

त्यासाठी रस्त्यात जो दगड येईल तो घ्यायचा, गळ्यातल्या साखळीला लावायचा आणि फेकून द्यायचा असा त्याचा

दिनक्रम सुरू झाला. संपूर्ण डोंगर शंभरदा पालथा घातला त्यात दिवस गेले,महिने लोटले,वर्षे सरली. पण त्याच्या दिनक्रमात बदल झाला नाही.दगड घ्यायचा,साखळीला लावायचा आणि मगतो फेकून द्यायचा.

शेवटी तो माणूस म्हातारा झाला.आणि ज्या क्षणि तो आपले शेवटचे श्वास मोजत होता त्यावेळी अचानक त्याचे लक्ष त्याच्या गळ्यातील साखळीकडे गेले.  तीसाखळी सोन्याची झाली होती,दगड घ्यायचा, साखळीला लावायचा आणि फेकून द्यायचा या नादात त्याचे साखळीकडे लक्षच गेले नाही आणि परिणामी हातीआलेला परिस त्याला प्राप्त करता आला नाही.

थोडक्यात काय तर या परिसाचे अनेक दगड आपल्याकडे संधीच्या रूपाने येत असतात फक्त योग्य वेळी योग्य संधीचा फायदा न घेत आल्याने आपण अपयशीहोतो.

प्रत्येकाच्या जीवनात एकदा तरी एक उत्तम संधी  येत असतो कधी संकटाच्या रूपाने, कधी मेहनतीच्या जोरावर ,तर कधी ज्ञानाच्या  बळावर  कोणत्या नाकोणत्या रूपात ती  आपल्याला भेटत असते  आणि आपल्या आयुष्याचे सोने करीत असते. परंतु केवळ भीतीने,अपयशाने किंवा आत्मविश्वासाच्या अभावानेआपल्याला ती ओळखता येत नाही आणि आपण हताशपणे दुसर्या संधीची वाट पाहत बसतो. आपल्या  आयुष्यात अशा असंख्य संधी येऊन जात असतात पणत्या क्षणाला आपण तिच्याकडे आंधळे पणाने पाहत असतो. आणि अशीच एक छोटीशी संधी आपल्या  आयुष्याला एक चांगली कलाटणी देऊ शकते.

संधी ओळखण्यासाठी वेगळं काही करण्याची गरज नाही फक्त त्या संधीकडे पाहण्याची आपली नजर बदलली पाहिजे. बर्याचवेळा आपण संधीकडे नकारात्मकभावनेने अथवा आव्हान म्हणून पाहत असतो आणि परिणामी आपल्याला त्या संधीचे सोने करता येत नाही. नोकरी, व्यवसायात आणि कोणत्याही क्षेत्रात प्रगती  न होण्याचं  महत्त्वाचं कारण म्हणजे प्रत्येक संधी ही आव्हान किंवा संकट  वाटणं हे होय. फक्त आपली बघण्याची नजर आणि सकारात्मक दृष्टीकोनआपल्याला संधीचे सोने करून देऊ शकतात.

आपल्या आजूबाजूला घडणारे  बदल, आलेल्या जबाबदाऱ्या, घेतलेले निर्णय याकडं संधी म्हणून बघण्याचं सोडून आपण आव्हान म्हणून बघतो आणिनकारात्मक भावनेने त्या गोष्टींना टाळतो. त्यामुळे आपलं तर नुकसान तर होतंच; परंतु संधी हि फक्त स्वप्नातच दिसते ती प्रत्यक्षात कधीही अवतरत नाही.

वार्याच्या वेगाने बदलणाऱ्या आजच्या युगात अनेक संधी आपल्यासमोर स्वैरपणे लहरत आहेत आणि हीच योग्य वेळ आहे त्या संधीला आपलेसे करून त्यासंधीने प्रगतीची मंदी घालविण्याची.

चला तर मग संकट असो, आव्हान असो किंवा अजून काहीही असो त्याकडे आपण संधी म्हणूनच पाहूया आणि सोन्यासारख्या आयुष्याला नवी झळाळी देऊया.

सागर नवनाथ ननावरे